حقایقی جالب در مورد زبان چینی

زبان‌های آسیایی تفاوت‌های اساسی با زبان‌های اروپایی دارند و یادگیری قواعد گرامری، تلفظ کلمات و داشتن دایره لغات وسیع و غنی به تنهایی کافی نیست. برای یادگیری زبان‌های آسیایی لازم است که آنها را به صورت شهودی درک کنیم. فقط چندین سال تجربه به ما توانایی فهم عمیق این زبان‌ها را می‌دهد. زبان چینی به دلیل تنوع گویش، دشواری تلفظ و دلایل دیگر یکی از سخت‌ترین زبان‌ها برای یادگیری است. بااین وجود آشنایی با این زبان می‌تواند هیجان انگیز باشد.

آیا این 6 حقیقت جالب را در مورد زبان چینی می‌دانستید؟

حروف چینی دو نوع هستند: حروف ساده شده (که مربوط به سرزمین اصلی چین هستند) و حروف سنتی (مربوط به تایوان، هنگ کنگ). به عنوان مثال کلمه کتاب در چینی سنتی به شکل 書 و در چینی ساده شده 书 است.

1-تعداد افراد مشهوری که درحال یادگیری زبان چینی هستند، پیوسته درحال افزایش است. به عنوان مثال مارک زاکربرگ در دانشگاه پکن به زبان چینی سخنرانی کرد و شاهزاده ویلیام نیز سال نو را به زبان چینی تبریک گفت.

2-مطالعات علمی نشان داده است کسانی که به زبان چینی صحبت می‌کنند از هر دو نیمکره مغزشان همزمان استفاده می‌کنند.

3-زبان چینی گرامر فوق العاده ساده ای دارد. این زبان نه جنسیت دارد، نه شکل جمع افعال یا کلمات، نه صرف کردن افعال و نه حتی نشانه‌گذاری. در این زبان حروف به صورت تصویر رسم می‌شوند و اگر این چنین نبود این زبان ساده‌ترین زبان دنیا بود.

4-با این وجود، زبان چینی به دلیل پیچیدگی که دارد، در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده است. پیچیدگی زبان چینی هم به دلیل هیروگلیف است (حروف به صورت تصویر رسم میشوند) و هم به دلیل تکیه بر لحن و تلفظ (بر اساس تلفظ یک کلمه می‌تواند حتی تا چهار معنی داشته باشد). به عنوان مثال کلمه 妈 [mā] در تلفظ اول به معنای مادر و 马 [mă] در تلفظ سوم به معنای اسب است.

5-جوانان چینی برای برقراری ارتباط آنلاین از کدهای دیجیتال استفاده می‌کنند. به کمک مجموعه ای از اعداد یک سیستم ارتباطی ویژه با عبارات پرکاربرد ایجاد شده است. به عنوان مثال: 520 برای عبارت "دوستت دارم"، 065 برای عبارت "متاسفم" به کار میرود.

6-چینی یک زبان شگفت انگیز و دارای گویش‌های متعدد، یکی از قدیمی‌ترین زبان‌ها و دارای بیشترین تعداد متکلم (تقریبا 1.3 میلیارد نفر به زبان چینی صحبت می‌کنند) و میتوان گفت دشوارترین زبان برای یادگیری و ترجمه است. برای ارائه یک ترجمه با کیفیت، یک مترجم زبان چینی باید به جزئیات، معانی و تلفظ‌ها توجه زیادی داشته باشد.

زبان و حروف چینی چه ویژگی خاصی دارند؟

همانطور که می‌دانید هر زبانی ویژگی‌های خاص خودش را دارد و زبان چینی نیز از این قاعده مستثنی نیست. هیچ‌کس در مورد اینکه این زبان جالب و عجیب است بحثی ندارد. در ادامه به برخی ویژگی‌های این زبان می‌پردازیم:

1-نظام آوایی. زبان چینی شامل مجموعه ای از صامت‌ها، مصوت‌ها و چهار سیلاب است. در این زبان املای بسیاری از کلمات یکسان است اما معنای آنها به نحوه‌ی تلفظ بستگی دارد و این موضوع اغلب اوقات باعث ترس کسانی می‌شود که قصد دارند زبان چینی را بیاموزند.   

2-هیروگلیف و شکل نوشتن حروف. کلمات این زبان ممکن است از یک یا چند سیلاب (هجا) تشکیل شده باشند. رایج ترین حالت، کلمات دو سیلابی هستند یعنی کلمات از یک جفت هیروگلیف تشکیل شده اند. یک حقیقت بامزه این است که بسیاری از نام‌های خانوادگی چینی فقط یک کاراکتر دارند. به طور کلی هیروگلیف‌ها حدود 40 هزار کاراکتر دارند. اما نترسید، برای اینکه بتوانید زبان چینی را درک کرده و با بومیان چین صحبت کنید کافی است حدود 2000 کاراکتر را بیاموزید. هنگام مطالعه زبان چینی متوجه خواهید شد که نه خبری از صرف کردن افعال است، نه جنسیت و نه نشانه‌گذاری. همچنین درخواهید یافت که ساختار جملات و عبارات مشابه است.

3-نشانه‌گذاری. به لطف هیروگلیف، علائم نگارشی در زبان چینی وجود ندارد. این امر سرعت یادگیری زبان چینی را افزایش می‌دهد.

4-تفاوت‌های لهجه‌ای و منطقه‌ای. در چین هفت گویش یا لهجه وجود دارد و افراد متعلق به گروه‌های گویشی متفاوت هنگام برقراری ارتباط با یکدیگر، نمی‌توانند به طور کامل سخنان همدیگر را درک کنند. برای حل این مسئله، زبان ملی ماندارین به عنوان زبان رسمی چین انتخاب شد.

اگر تصمیم گرفته‌اید که زبان چینی را بیاموزید، چینی ماندارین دقیقا همان زبانی است که به آن نیاز دارید. به کمک چینی ماندارین می‌توانید آزادانه با چینی زبان‌ها ارتباط برقرار کرده و به راحتی بخوانید و بنویسید.

گویش‌ها

زبان چینی شامل تعداد زیادی گویش است اما هفت گروه اصلی وجود دارد که عبارتند از: ماندارین، وو، کانتونی یا چینی یوئی، مین، هاکا، گان و شیانگ. این گویش‌ها از نظر تلفظ، گرامر و واژگان با یکدیگر متفاوت هستند. به عنوان مثال ماندارین استاندارد بسیار متفاوت با ماندارینی است که در شهرهای مختلف چین صحبت می‌شود. تقسیم بندی این گویش‌ها بر اساس منطقه جغرافیایی یا تاریخی است. هر کدام از گویش‌ها این ویژگی را دارند که به عنوان یک زبان مجزا درنظر گرفته شوند اما یک خط واحد برای کل چین، یکپارچگی زبان چینی را تضمین می‌کند.

پس از آنکه ماندارین به عنوان زبان رسمی چین تعیین شد، عده زیادی آن را به عنوان زبان اصلی درنظر گرفتند.

چینی‌ها چطور با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؟

زبان شناسان برای چینی مدرن بین 8 تا 12 گویش درنظر گرفته اند. این گویش‌ها تفاوت زیادی با یکدیگر دارند بطوریکه ساکنان نواحی شمالی صحبت‌های ساکنان جنوب چین را درک نمی‌کنند و برعکس.

تعداد هیروگلیف ها

گفته می‌شود در چینی مدرن 50 تا 100 هزار کاراکتر وجود دارد. بخش کوچکی از آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد و مابقی میراث نسخه های خطی چین باستان است.

برخی منابع می‌گویند که برای خواندن نشریات، مطالب ادبی و استفاده از مطالب چینی موجود در اینترنت، تماشای برنامه‌های تلویزیونی عامه‌پسند، مستندها و امثالهم، دانستن ده هزار هیروگلیف کافی است و دانستن 5000 هیروگلیف به شما این امکان را می‌دهد که بتوانید به خوبی با مردم محلی ارتباط برقرار کنید.

تعداد کلمات زبان چینی

در چینی مدرن که کاراکترها می‌توانند نشان دهنده یک کلمۀ کامل باشند، 370000 کلمه معتبر وجود دارد. البته برخی منابع ادعا می‌کنند که تعداد آنها 500 هزار کلمه است.

آیا ماندارین چینی است؟

زبان چینی گویش‌های زیادی دارد. زبان رسمی چین یعنی ماندارین یک گویش شمالی است. در انگلیسی ماندارین به معنی مامور عالی رتبه است. نام قدیمی ماندارین به "زبان مقامات" ترجمه می‌شود زیرا اعتقاد بر این بود که اشراف به این زبان صحبت می‌کردند.